Tytuły Zasłużonych dla Miasta Biała Podlaska

Podczas uroczystej sesji Rady Miasta tytuły Zasłużonych dla Miasta Biała Podlaska wręczono Elżbiecie Chaberskiej i Jerzemu Sadowskiemu. Pośmiertnie tytuł otrzymał Adam Trochimiuk, którego reprezentowała żona Barbara Trochimiuk.

Przed wręczeniem tytułów wyróżnionym, prezydent Białej Podlaskiej Michał Litwiniuk wygłosił panegiryk na swoją cześć trwający dłużej aniżeli laudacja na cześć wyróżnionych. Po tym wstępie wręczono tytuły „zasłużonych”.

A oto uzasadnienia do tytułów „Zasłużony dla Miasta Biała Podlaska”.

Elżbieta Chaberska

Pani Elżbieta Chaberska to świadek Powstania Warszawskiego, pielęgniarka i wolontariuszka Centrum Wolontariatu Caritas Diecezji Siedleckiej, aktywistka, udzielająca się charytatywnie działaczka bialskiej „Solidarności”. Pani Elżbieta Chaberska urodziła się w Warszawie. Kiedy wybuchło Powstanie Warszawskie, przebywała wraz z rodziną w stolicy. Miała wówczas siedem lat. Jako mała dziewczynka przeżyła Powstanie Warszawskie, które zapamiętała z perspektywy cywila ukrywającego się w piwnicach, a potem wygnanego z Warszawy. W czasie wojny przeżyła prawdziwy horror. Przez rok przebywała w obozie w Pruszkowie, a potem w obozie dla matek z dziećmi w Częstochowie. Z Jasnej Góry do Białej Podlaskiej przyjechała wraz mamą, siostrą i bratem już po Powstaniu Warszawskim. Pani Elżbieta Chaberska chodziła do Szkoły Podstawowej nr 5 w Białej Podlaskiej, po czym uczęszczała do bialskiej „Platerki”. Następnie przeprowadziła się do Chełma, gdzie odbyła praktyki pielęgniarskie. Po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej wróciła do Białej Podlaskiej i zaczęła pracę w szpitalu na oddziale ginekologii. W 1958 roku wyszła za mąż, po czym rozpoczęła pracę w Spółdzielni Inwalidów Elremet, gdzie w lutym 1981 roku założyła wraz z współpracownikami dział „Solidarności”. Współorganizowała strajki, walcząc m.in. o wolne soboty, wyższe płace i swobodę zgromadzeń. W czasie stanu wojennego i po nim rozprowadzała zakazaną przez władze komunistyczne prasę. Jako działacz „Solidarności” doznała szykan ze strony komunistycznej władzy. Organizowała też pomoc dla osób internowanych i ich rodzin. Po pogrzebie księdza Jerzego Popiełuszki wielu członków bialskiej „Solidarności” spotkało się na plebanii kościoła św. Brygidy w Gdańsku z Lechem Wałęsą. Pani Elżbieta Chaberska wręczyła wówczas w imieniu bialskiej „Solidarności” gobelin z Matką Boską, haftowany przez pracownicę bialskiego Elremetu. Taki sam gobelin znajduje się w kościele Wniebowzięcia NMP w Białej Podlaskiej. W 1994 roku została bialską radną, pełniąc tę funkcję przez dwie kadencje. W tym czasie zaangażowała się w budowę kanalizacji wodnej oraz łazienek w kościele Wniebowzięcia NMP. Działała w Komisji Mieszkaniowej i Społecznej, gdzie pomagała szczególnie biednym i potrzebującym rodzinom. Jako radna miasta Biała Podlaska z  Prezydentem Andrzejem Czapskim  była inicjatorką budowy  pomnika Solidarności, który stanął przy ul. Warszawskiej, gdzie do dziś odbywają się uroczystości rocznicowe. Przez 5 lat pracowała jako wolontariusz w świetlicy dla dzieci przy parafii Wniebowzięcia NMP w Białej Podlaskiej. Współpracowała z bialskim Caritasem, gdzie m.in. brała udział w zbiórkach żywności. Pani Elżbieta Chaberska otrzymała wiele wyróżnień i medali, m.in. w 2010 roku otrzymała tytuł „Wyjątkowej Bialczanki”, zaś w 2018 r. została wyróżniona na Gali Ubi Caritas za wspaniały przykład miłości bliźniego. Na 20-lecie działalności „Solidarności” otrzymała wyróżnienie „Zło dobrem zwyciężaj” oraz „Nie ma miłości bez Solidarności 2021” otrzymanym na 40-lecie„Solidarności”. Pani Elżbieta Chaberska do dnia dzisiejszego jest osobą bardzo aktywną, chętnie uczestniczy w zajęciach Uniwersytetu Trzeciego Wieku, bierze udział w wykładach, wycieczkach oraz spotkaniach świątecznych. Wspiera i  udziela się podczas przygotowań miejskich obchodów o charakterze patriotycznym.

Adam Trochimiuk

Chcielibyśmy, aby tytuł przyznany pośmiertnie był hołdem dla pracy Adama Trochimiuka, docenieniem bezsprzecznych zasług dla Białej Podlaskiej. Jego fotografie, to swoista kronika zmian w mieście na przestrzeni ostatnich lat. To ogromne dziedzictwo, które pozostanie dla pokoleń. Adam Trochimiuk był wzorem reportera bezstronnie oceniającego rzeczywistość i jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci naszego miasta ostatnich kilkudziesięciu lat.

Należy również podkreślić, że był osobą niezwykle ciepła, przyjazną, nie oceniał ludzi przez pryzmat poglądów, wyznania czy pozycji społecznej.

Adam Trochimiuk urodził się w 1953 roku w Stoczku Łukowskim , zmarł w 2021 roku w Białej Podlaskiej. Był absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego. Ukończył też studia podyplomowe w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego i Studium Fotografii Artystycznej i Technicznej.

W 1980 r. został fotoreporterem tygodnika  „Słowo Podlasia”. Z najstarszym i najbardziej znanym tytułem prasowym w regionie związany był praktycznie od początku jego funkcjonowania. Pracował tam ponad 40 lat. Był zawsze tam gdzie dzieje się coś ważnego, latami dokumentował życie Białej Podlaskiej.

Był członkiem Fotoklubu Bialskopodlaskiego. W swoim dorobku miał wiele wystaw indywidualnych i kilka zbiorowych. W 2014 roku otrzymał Bialską Nagrodę Kultury im. Anny z Sanguszków Radziwiłłowej. Kilka lat temu wydał album fotograficzny „Tamten świat”.